بررسی کائو کانگورو

تمبر زمان: 30 مه 2022، 4:00 صبح

پلتفرمر سه بعدی یک سبک داستانی و شناخته شده است، اما برای هر شاهکاری مانند ماریو ادیسه یا Banjo Kazooie نمونه های کم خونی مانند Vexx یا Busby 3D وجود دارد. البته کسانی هستند که جایی در وسط می نشینند. ماجراجویی اصلی کائو کانگورو کاملاً در آن اردوگاه بود، یک ماجراجویی کاملاً متوسط ​​که در آغاز هزاره در Dreamcast و رایانه شخصی ظاهر شد. تقریباً مانند یک آلبوم جدید جیمز بلانت، بازگشت کائو کانگورو بعید است کسی را آزرده یا هیجان زده کند، اما احتمالاً ویژگی‌های رستگاری بیشتری از آنچه انتظار دارید دارد.

کائو کانگورو، کائو جونیور را می بیند که دستکش های بوکس نفرین شده پدرش را به تن می کند و برای خودش ماجراجویی می کند. کائو که در جزیره بت‌وار هوپالو زندگی می‌کند، به جستجوی خواهر گمشده‌اش می‌رود و تلاش می‌کند تا راز ناپدید شدن پدرش را کشف کند. چیزهای زیادی وجود ندارد که بتوانید در مورد آن فکر کنید، اما شما را برای بوکس با افراد بد و یک جریان ثابت از چیزهایی که می توانید به آن ها بپرید یا دوباره بپرید، آماده می کند. این کارها را به خوبی انجام می دهد.

لحن عجیب و غریبی در Kao وجود دارد، از نمایش پرمخاطب آن گرفته تا مراجع تصادفی - Simon و Garfunkel، Skyrim و TikTok، فقط برای شروع - اما همچنین بسیار اصیل و صمیمانه به نظر می رسد. دنیای پر نشاط جزیره هوپالو، حال‌وهوای تابستانی دوست‌داشتنی دارد، در حالی که سیستم در حال گسترش سطوح، غارهای پر از گدازه، جنگل‌های پر از شاخه‌های انگور، و مناطق یخی را به ارمغان می‌آورد. این سبک روشن و پر جنب و جوش است، در حالی که سبک هنری پرشخصیت دارای لمسی از Crash Bandicoot در آن است.

کائو قاطعانه قدیمی است، و این از میزبانی از کلکسیون های مورد نیاز و اختیاری در هر منطقه به پست های بازرسی با فاصله آزاردهنده می رود. همه چیز اینجاست: پرش‌های دوبل، له کردن یک دکمه برای کشیدن ترکیب‌های ترکیبی، ضربه زدن به لب به لب، و یک سری چیزهای دیگر که قبلاً صدها بار دیده‌اید. قدیمی ترین مزاحم مدرسه، تعداد محدود زندگی است. همه آنها را از دست بدهید و به شروع یک منطقه کامل باز می گردد، و شما را مجبور می کند کل بخش هایی را که قبلاً از آن عبور کرده اید دوباره پخش کنید. در حالی که می‌توانید جان‌های بیشتری بگیرید یا بخرید، هیچ پاداش مستقیمی برای گرفتن 100 سکه مانند لوله‌کش ایتالیایی وجود ندارد.

با همه اینها، کائو قاطعانه لذت بخش است. مطمئناً خراب است، اما چیزهای سرگرم کننده زیادی در اینجا پیدا می شود. نبرد به طرز شگفت آوری محکم است. پانچ های قدرتی کائو حس واقعی وزن و اتصال را دارند و بازی های بازی پلتفرم او عمدتاً بسیار دقیق هستند و به شما امکان می دهند مناطق را با سرعت و سبک طی کنید. این یک بازگشت به عقب است، اما موفق می شود بر نکات مثبت تأکید کند، حتی اگر برخی از منفی های قدیمی خسته را تجدید کند.

باس ها نیز برجسته هستند، با الگوهای حمله چند مرحله ای آنها را فراتر از انتظارات ژانر من از انجام آنها پس از سه ضربه حرکت می دهد. مسلماً، وقتی انتظار نداشتم آن‌ها اینقدر دعوا کنند، ناامیدی به وجود آمد، اما آنها قابل غلبه هستند. این کاملا حلقه الدن نیست.

این بدان معناست که علیرغم گرافیک کودک پسند کائو، اغلب چالش‌های سختی است که کودکان خردسال با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. کودک شش ساله من عاشق بازی در بخش‌های بازی بود، اما من باید در کنارش بودم تا به او کمک کنم. هر چند که باعث ایجاد پیوند خانوادگی دوست داشتنی می شود.

کائو کانگورو، گاهی اوقات، به طرز قابل توجهی در اجرای خود ساده است. شما آیتم‌هایی از مناظر با انیمیشن‌های فوق‌العاده ساده پیدا خواهید کرد (قسم می‌خورم که ممکن است برخی از آنها را از نسخه اصلی 2000 برداشته باشند) و موضوع گیج‌کننده بیشتر از شما می‌خواهد که مشخص کنید به چه سمتی بروید. دستکش‌های بوکس نفرین شده شما با پیشرفت شما کیفیت‌های متفاوتی پیدا می‌کنند و کائو تبدیل به یک کانگورو باتجربه‌تر می‌شود و توانایی‌های جدیدی برای حفظ جریان بازی به دست می‌آورد. در حالی که سرگرم کننده است، بومرنگ ها و سنگ زنی لوله به جای اختراعات جدید، پایه اصلی ژانر هستند. با این حال، کائو به جای یک فتوکپی نازک کاغذ، مانند یک ادای احترام قلبی است.

تمبر زمان:

بیشتر از TheSixthAxis